Notatnik od Oliwia Sokołowska

Jestem Oliwia Sokołowska i dziś pokażę mój sprawdzony sposób na przejście między porami roku bez przeładowanej szafy. Kluczem jest kapsuła na siedem dni oparta na dwunastu elementach, które łączą się ze sobą bez wysiłku i reagują na poranne chłody oraz cieplejsze popołudnia. Moja bazowa dwunastka wygląda tak: lekki płaszcz albo trencz, marynarka, cienki sweter, golf z delikatnej dzianiny, kardigan, biała koszula, koszula w prążek, koszulka z krótkim rękawem, top z długim rękawem, proste dżinsy, chinosy, spódnica midi dla niej lub drugie chinosy dla niego. Do tego dorzucam dwa typy obuwia, tenisówki i botki, plus pasek i szal. To wystarcza, aby złożyć komplety do pracy, na weekend i na szybkie wyjścia. Poniedziałek to dla mnie prostota: biała koszula wpuszczona w chinosy, na wierzch marynarka, a w torbie lekki płaszcz. Rano jest ciepło, więc płaszcz zostaje rozpięty, a wieczorem sprawdza się zapięty z szalem. We wtorek zamieniam koszulę na cienki golf i dżinsy. Kardigan ląduje na ramionach i gra rolę dodatkowej warstwy, którą łatwo zdjąć w południe. Środa lubi kontrast faktur: koszula w prążek pod marynarką, do tego dżinsy i botki, a rękawy lekko podwinięte, aby dodać lekkości. Czwartek to dzień ruchu: koszulka z długim rękawem, spodnie chino i trampki. Na górze koszula noszona jako lekka warstwa zamiast bluzy. Piątek ma charakter biurowy: golf w połączeniu z midi spódnicą lub spodniami chino dla niego, marynarka i botki tworzą komplet gotowy na spotkania. Sobota to dzień odpoczynku: koszulka z krótkim rękawem, dżinsy, kardigan i trampki. W niedzielę wracam do kobiecej delikatności lub męskiej prostoty. Spódnica midi i cienki sweter z płaszczem lub dżinsy z białą koszulą i lekkim okryciem. Sekret tkwi w kolejności warstw. Najbliżej ciała oddychająca baza, potem koszula lub sweter, na końcu marynarka albo płaszcz. Dzięki temu temperatura nie dyktuje planu dnia, a ubrania pracują dla nas. Dwanaście elementów, siedem dni, zero chaosu.

Jestem Oliwia Sokołowska i wierzę, że kolory potrafią uprościć codzienne ubieranie bardziej niż jakiekolwiek zasady. Na czas między porami roku wybieram prosty schemat: trzy barwy bazowe i dwa akcenty. Dzięki temu wszystko łączy się bez wysiłku, a ja nie gubię się w przypadkowych odcieniach. Moje bazy to najczęściej odcienie, które trzymają całość: ciepły beż, grafit i złamana biel. Dla niej beżowy trencz lub lekki płaszcz, grafitowe spodnie albo dżinsy, biała koszula. Dla niego beżowa overshirt, grafitowe chinosy i jasny top z długim rękawem. Te trzy kolory tworzą neutralne tło, które nie konkuruje z fasonami i pozwala grać dodatkami. Akcenty wybieram dwa, ale kontrastowe wobec bazy. Lubię karmin oraz butelkową zieleń albo błękit i ceglany rudy. Dla niej akcentem może być miękki sweter w zieleni i jedwabny szal w karminie. Dla niego koszula w błękicie i czapka beanie w ceglastym tonie. Wystarczy jeden akcent w zestawie, aby dodać energii. Dwa stosuję wtedy, gdy baza jest maksymalnie spokojna. Jak to układam w praktyce? Rano często zaczynam od bazy: biała koszula, grafitowe spodnie i beżowy płaszcz. Gdy planuję spotkanie, dokładam akcent w dodatkach, czyli szal, pasek, torebka lub skarpety widoczne przy tenisówkach. W weekend zamieniam koszulę na dzianinę w kolorze akcentu, a płaszcz pozostawiam neutralny, aby całość nie była zbyt ciężka. U niego sprawdza się reguła jednej iskry: neutralny zestaw i jedna rzecz w akcencie, na przykład koszula, czapka albo sneakersy z kolorowym detalem. W przejściowym sezonie ważna jest także faktura. Matowe spodnie z gładkim topem i lekko połyskujący szal w akcencie robią różnicę bez zmiany palety. Jeśli wahasz się między dwoma akcentami, wybierz ten, który najlepiej gra z cerą i włosami. Ubrania mają podkreślać, a nie przykrywać. Trzy bazy, dwa akcenty i jeden spójny plan. Paleta przestaje być teorią i staje się narzędziem, dzięki któremu poranne decyzje zajmują minuty, a nie pół garderoby.

Jestem Oliwia Sokołowska i wierzę, że koszula to najprostszy sposób na porządek w szafie bez nadmiaru rzeczy. Jeden model może pracować przez cały tydzień od porannej kawy po wieczorne spotkanie. Wystarczy zmienić sposób noszenia oraz świadomie dobrać warstwy i dodatki. Na dzień pracy wybieram koszulę o prostym kroju i gładkiej tkaninie. Wpuszczam ją w spodnie z wyższym stanem dodaję pasek i lekką marynarkę. Rękawy podwijam do łokcia aby sylwetka zyskała lekkość. U niego sprawdza się podobny schemat koszula wpuszczona w chinosy pasek w tym samym odcieniu co buty i zegarek jako jedyny akcent. Na luźne popołudnie noszę koszulę rozpiętą na top z długim rękawem. Dół to proste dżinsy i tenisówki. Taki układ jest wygodny i wygląda świeżo dzięki kontrastowi faktur. U niego koszula pełni rolę lekkiego okrycia zamiast bluzy. Wystarczy neutralny T shirt pod spodem i spodnie o prostym kroju. Wieczorem stawiam na zmianę proporcji. Koszulę lekko wypuszczam pod spód zakładam cienki golf a na wierzch wkładam marynarkę o miękkiej konstrukcji. Biżuteria może być bardziej wyrazista ale zostawiam jeden mocniejszy element na przykład kolczyki. U niego działa koszula z delikatnym połyskiem spodnie w ciemnym kolorze i buty o czystej linii. W podróży koszula staje się praktyczna. Noszę ją jako drugą warstwę nad topem a w torbie mam lekki szal który w razie chłodu zamienia całość w wygodny zestaw. Materiał powinien mało się gnieść dlatego przed wyjazdem testuję jak tkanina reaguje na złożenie. U niego koszula overshirt łączy funkcję koszuli i kurtki co ogranicza liczbę rzeczy w bagażu. Na szybkie spotkania liczy się tempo. Zmieniam tylko dwie rzeczy buty na bardziej eleganckie i torebkę na mniejszą albo pasek na wyraźniejszy. U niego wystarczy wymienić tenisówki na półbuty i dodać poszetkę. Ta sama koszula natychmiast wygląda inaczej. Sekret tkwi w trzech zasadach. Dbaj o proporcje mieszaj faktury i pozwól drobnym detalom prowadzić całość. Jedna koszula potrafi być pięcioma stylami jeśli dasz jej do tego narzędzia.